Παρατηρήθηκε το φαινόμενο τελευταία της αυξανόμενης επιθυμίας πολλών για πολιτκές αντιπαραθέσεις. Σε αυτό το σημείο να σας πω ποια είναι η σχέση της κοινότητας αυτής με τα πολιτικά δρώμενα εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Καμία. Πολύ καλά είδατε. Καμία σχέση δεν υφίσταται. Ο χώρος αυτός είναι δόκιμος για συζητήσεις τόσο εξειδικευμένες στα δρώμενα της σχολής μας (μαθήματα, έρευνες κ.α.) όσο και για πολιτική συζήτηση. Ο όρος δόκιμος όμως αναφέρεται μόνο για το λόγο ότι η κοινότητα αυτή αποτελείται από ένα χ πλήθος φοιτητών (γιατί σίγουρα δεν είμαστε όλοι μέσα) που βρίσκονται συγκεντρωμένοι εικονικά και μπορούν να πουν τη γνώμη τους.
Γιατί όμως εφόσον είμαστε ένα δημοσιο φόρουμ με δημοκρατικές αντιλήψεις να αποκλείουμε τα "αμιγώς πολιτικά θέματα" μια και πολλοί όπως φαίνεται θα θέλαν να συμμετάσχουν και έχουν και πολλά να πουν και να ακούσουν; Ο λόγος είναι γιατί οι πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός είναι αυτό που η ίδια η φράση λέει. Πεποιθήσεις. Όχι τεκμηριωμένες απόψεις. Είναι υποκειμενικά πιστεύω του καθενός που διαμορφώθηκαν με τις χ καταστάσεις και για τους y λόγους. Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις όμως επειδή αφορούν αυτά τα πιστεύω συχνά προκαλούν ανεπιθύμητες αντιδράσεις όπως τα νεύρα. Τρανό παράδειγμα ήταν η εξέλιξη του θέματος "Το πρώτο άχρωμο τραπεζάκι" αλλά και του "Διημερίδα ΗΜΜΥ" όπου η κλιμάκωση των νεύρων παρέσερνε τους συνομιλητές αλλά και τους αναγνώστες σε επιπόλαιες και απερίσκεπτες κινήσεις. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι οι κινήσεις αυτές ήταν να ξεφεύγουν από το θέμα, να θίγουν συνομιλητές, να... να... να...
Δε θα διαφωνήσω ότι αυτές οι συζητήσεις είναι πολύ εποικοδομητικές όταν γίνονται ήρεμα. Θα προσθέσω όμως ότι είναι περισσότερο εποικοδομητικές όταν γίνονται μεταξύ ατόμων που συμφωνούν στα πολιτικά γιατί μόνο τότε μπορεί μια τέτοια κουβέντα να λήξει με αίσιο τέλος. Εδώ όμως δεν είμαστε όλοι ενστερνιστές της ίδιας πολιτικής φιλοσοφίας κι αυτό το συμπέρασμα βγαίνει γιατί μετά βίας γνωρίζουμε μερικούς από εδώ μέσα κι από κοντά, ενώ τους περισσότερους το πιο πιθανό να μην τους γνωρίσουμε και ποτέ. Άρα τα νεύρα πάντα θα βγαίνουν. Συνεπώς, η απαγόρευση δημοσίευσης τέτοιων θεμάτων έχει ως απώτερο σκοπό την αποφυγή εκτροχιασμού της ψυχικής ηρεμίας όλων, ώστε να μπορούν να δημοσιεύουν θέματα τεκμηριωμένα με σωστά επιχειρήματα κι όχι εν βρασμώ ψυχής που αποδεδειγμένα δεν συνεισφέρει πουθενά. Παράλληλα όμως, αποφεύγονται και οι χρωματισμοί της κοινότητας αλλά και οι πιθανές πολιτικές προπαγάνδες που συνήθως συγκεντρώνονται σε μεμονωμένα μέλη.
Η γνώση των πολιτικών πεποιθήσεων των μελών της κοινότητας αυτής δεν προσφέρει και τα ανάλογα στις δημοσιεύσεις τους. Με αυτό θέλω να πω ότι, από τη στιγμή που δε γνωριζόμαστε και μεταξύ μας δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα το γεγονός οι δημοσιεύσεις ενός X μέλους να μη ληφθούν υπόψη από ένα Y μέλος μόνο και μόνο από αυτό. Αναλογιστείτε τι επιπτώσεις θα μπορούσε να έχει κάτι τέτοιο αν αντικειμενικά οι απόψεις του Χ μέλους είναι και σωστές και αφορούν άμεσα το Υ μέλος, το οποίο όμως θα τις παραβλέψει για μια πολιτική διαφωνία.
Όλα αυτά λοιπόν συνέθεσαν τον κανονισμό που αναφέρει την αποφυγή των αμιγώς πολιτικών θεματολογιών. Αυτό που αφορά την κοινότητα αυτήν είναι το ότι για τους παραπάνω λόγους ξανασκεφτείτε πρωτού δημοσιεύσετε κάτι το πολιτικό. Όχι μόνο θα προκαλέσει τις αντιδράσεις των υπολοίπων, αλλά θα προκαλέσει από επεξεργασίες της δημοσίευσης μέχρι και προειδοποιήσεις για συμμόρφωση προς τους κανονισμούς, καθώς αρμοδιότητα των συντονιστών και των διαχειριστών του ιστοτόπου αυτού είναι και η διασφάλιση του υψηλού επιπέδου που ήδη βρίσκεται με όποιον ανάλογο τρόπο κρίνεται επιβεβλημένος.
