-
αυτοί που έχουν συνασπισθεί σε μια μικρή, αλλά αποφασισμένη για όλα, συμπαγή ομαδίτσα μας, που μας έχει φέρει την έννοια του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Πολυτεχνείου στα δικά της μέτρα, μέτρα τα οποία μάλιστα τα έχει αναγάγει σε ρηχοβαθυστόχαστες μελέτες ωραιοποιήσεως του απολύτου κενού, "που λύνει όλα τα προβλήματα", προβλήματα που αν και ομολογουμένως οι ίδιοι δεν τα δημιούργησαν, εν τούτοις "βολευθέντες" και όντας (αποδεδειγμένα πλέον!) ανίκανοι να τα επιλύσουν, απλώς τα ... διαιωνίζουν, αναπαράγοντάς τα!
-
- οφείλω να επισημάνω
-
για να μην παρασυρόμαστε σε σκοπίμως αποβλακωτικές συζητήσεις και βυθιζόμαστε στις ανόητες "παραμυθολογίες" των, σε διατεταγμένη αποστολή, εγκατεσπαρμένων γειωτήρων που έχουν ακροβολισθεί τριγύρω μας και βάλουν αδιακρίτως προς οποιονδήποτε αποτολμά να ορθώσει το ανάστημά του
-
- ότι το Επιστημονικό γνωστικό αντικείμενο ενός Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Μηχανικού Υπολογιστών
-
ο οποίος, πρώτα απ' όλα, να επιθυμεί να σέβεται τον εαυτό του [Αυτοσεβασμός] αλλά και να επιζητεί να διακρίνεται για την κοσμιότητα, την ευγένεια του ήθους του [Αξιοπρέπεια], έτσι ώστε να τον σέβονται και οι άλλοι
-
- ήταν, είναι και θα είναι ΕΝΑ και ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ, με ΠΕΝΤΕ, αδιαίρετα και οπωσδήποτε αλληλεπιδρώντα (αναδρομικώς και διορθωτικώς) μεταξύ τους, ΜΕΡΗ:
= Προϊόν + Μετρήσεις + Κατασκευή + Σχεδιασμός + Θεωρία = Εδώ Πολυτεχνείο ! =
- Χε! Χε! Κόψτε κάτι αν μπορείτε! Εμπρός! Δοκιμάστε! Κόψτε το! Κι από Πολυτεχνείο πάραυτα θα πάρετε ή ΑΕΙ ή ΤΕΙ ή μέχρι και ένα απλό Επαγγελματικό Σχολείο!
- Έτσι λοιπόν, με το ένα και μοναδικό απόλυτο αυτό κριτήριο (όπως έχω ξαναπεί τόσες και τόσες φορές στις παραδόσεις και για πρώτη φορά μάλιστα μπορεί εδώ και πριν από δεκαπέντε και βάλε χρόνια, πολύ πριν δηλαδή επινοηθεί η αυταναξιολόγηση ως στρόφιγγα εκταμίευσης κονδυλίων), δεν χρειάζεται να περιμένετε τις ανακοινώσεις των επίσημων στοιχείων -την πελώρια σημασία στα οποία δίνουμε καταδεικνύει το γεγονός ότι την επεξεργασία τους την έχουμε εμπιστευθεί σε μπιστικούς μεταπτυχιακούς μας- αλλά μπορείτε να προχωρήσετε εδώ και τώρα και από μόνοι σας στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ενός εκάστου εκ των μαθημάτων του τρισυπόστατου Προγράμματος Σπουδών που βιώνετε στο πετσί σας.
- Ακολουθούν Οδηγίες:
- Παίρνω ένα κομμάτι χαρτί. Κάνω έναν πίνακα με 6 στήλες και ακαθόριστο πλήθος γραμμών, τόσες όσα είναι τέλος πάντων τα όσα μαθήματα έχω μέχρι τώρα διδαχθεί. Στην πρώτη στήλη γράφω το μάθημα, και σε κάθε μια από τις επόμενες πέντε τα ως άνω μέρη: Προϊόν, Μετρήσεις, Κατασκευή, Σχεδιασμός, Θεωρία. Για κάθε ένα από αυτά βαθμολογώ όχι μόνον θετικά
+1 = Κάτι άκουσα
+2 = Κάτι είδα
+7 = Κάτι έκανα
αλλά και αρνητικά
-1 = Δεν έκανα τίποτα
-2 = Δεν είδα τίποτα
-7 = Δεν άκουσα το παραμικρό!
- Μετά το παίρνω απόφαση πως πρωτίστως εμένα και μόνον εμένα αφορά το θέμα αυτό, κλέβω χρόνο από τα ιδεολογικά (αλλά και κυριολεκτικά) σφηνάκια και τον αφιερώνω, μια φορά κι εγώ, υπομονητικά, στην άλγεβρα της ζωής μου: συν τόσο, πλην τόσο, και βγάζω έτσι την ΔΙΚΗ μου, την ακριβή, μοναδική και αξιολογική σούμα: Συν ή Πλην Τόσο! Συμπέρασμα;
- Ώστε αυτό λοιπόν είναι εκείνο που τόσο καιρό εγώ δεν κάνω Εδώ Μέσα!
- Πέτρος Ζιμουρτόπουλος
- Υστερόγραφον
- Γίνεται μετά να μη με θέλουν να ζω ανάμεσά τους; Δεν γίνεται!

- d;^)
- Ουπσ!
- Παραλίγο να ξεχάσω και το -εξαετές!- συμπέρασμα:
- Η αξιοπρέπεια κοστίζει.
- Η ξεφτίλα είναι τζάμπα!