Το παρών topic δημιουργήθηκε με αφορμή ένα εργαστήριο που έκανα σήμερα το πρωί. Εξηγούμαι από την αρχή πως είμαι αντίθετος με το να περάσουν τα οικονομικά ζητήματα σε κάποιους κυρίους οι οποίοι αυτονομάζονται "managers" αλλά ήθελα να θέσω ένα ειρωνικό ερώτημα σε όλα τα μέλη του forum σχετικά με το πως μπορούμε να διαχειριζόμαστε καλύτερα τα κονδύλια που μας διατίθενται.
Καθώς ο καθηγητής αυτός μας εξηγούσε τις συσκευές με τις οποίες είναι εξοπλισμένες το εργαστήριο μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση όταν μίλησε για μια συσκευή την οποία είχε προμηθευτεί από το 1993, ιδιαίτερα ακριβή και η οποία δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ των ποτών. Όταν λοιπόν τον ρώτησα (εύλογα κατά την γνώμη μου) γιατί δεν την χρησιμοποίησε κανείς έως τώρα μου είπε πως δεν έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό να το κάνουμε αυτό.
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΠΗΡΑΤΕ; (ρώτησα πάλι εγώ)
Ο κύριος καθηγητής με όλη την τιμιότητα και την ειλικρίνεια που τον διακρίνει (και δεν το λέω ειρωνικά) μου αποκρίθηκε πως η ελληνική φιλοσοφία που επικρατεί στα πανεπιστήμια σχετικά με τα κονδύλια δεν είναι "επιστημονική" αλλά "μπακάλικη". Και θέλω να πω με αυτό ότι πάρε κάτι σήμερα που έχουμε λεφτά και αύριο έχει ο θεός αν μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε. Συνεχίζοντας λοιπόν αυτός ο καθηγητής είπε πως τα χρήματα των κονδυλίων άλλοτε είναι τεράστια και άλλοτε πάρα πολύ μικρά (ούτε για μαντήλι να κλάψουμε δεν φτάνουν...) με αποτέλεσμα κάτι που πιστεύεις ότι θα το χρειαστείς στο μέλλον να το αγοράζεις πριν την ώρα του κυριολεκτικά με αποτέλεσμα καμιά φορά να σου χρησιμεύει για ράφι (όπως παρατήρησα με το συγκεκριμένο). Σαν να μην έφτανε αυτό η διορία που δίνεται στους καθηγητές είναι πολλές φορές τόσο μικρή που κάποιοι, πιθανολογώ, αγοράζουν όπως όταν κοιτάμε στα ράφια του super market και βάζουμε ότι να ναι μέσα γιατί βιαζόμαστε να φύγουμε.
Τελικά τι φταίει; Το κράτος, το πανεπιστήμιο, το μυαλό μας το κλούβιο ή η φιλοσοφία που έχουμε ως Έλληνες ή στην τελική και τίποτα από τα παραπάνω;!
Μήπως τελικά χρειαζόμαστε τους κουστουμαρισμένους και άσχετους με την επιστήμη μας και τις ανάγκες μας κυρίους, για τους οποίους κάναμε καταλήψεις τόσο καιρό, για να μας κάνουν σοβαρό ίδρυμα και άξιο των περιστάσεων;!
