από panxer » 22 Φεβ 2008, 09:50
Η ζωή στη Ξάνθη είναι πιο φθηνή σε σχέση με άλλες πόλεις (νοίκια, φαγητό, διασκέδαση). Το πανεπιστήμιο είναι (σε λίγο όχι πιά) μέσα στην πόλη, πράγμα πολύ σημαντικό, δεν είναι σαν τα απομακρυσμένα πανεπιστήμια έξω από τον αστικό ιστό βλ. Πάτρα, πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Από τις σχολές ΗΜΜΥ πρέπει να είναι σχετικά εύκολη αν εξαιρέσεις κάποια μαθήματα που φεύγουν δύσκολα. Αστέρια καθηγητές δεν υπάρχουν με την έννοια της 'φίρμας' αλλά αυτό είναι υπερτιμημένο, δεδομένου του γεγονότος ότι τέτοιες 'κάστες' δεν έχουν πάρε δώσε με τους φοιτητές πέραν αυτών που πάνε για έρευνα και λοιπά. Τα εργαστήρια είναι συνήθως πρωινές ώρες και δεν υπάρχει πρόβλεψη για απογευματινές σε αυτά, οπότε αν κάποιος χρειάζεται να δουλεύει είναι πρόβλημα.
Τα συγγράματα αρκετά είναι προβληματικά, άλλα είναι αναντίστοιχα με αυτά που εξετάζεσαι στο τέλος και άλλα δεν διαβάζονται. Τελευταία έχουν γίνει προσπάθειες από καθηγητές και έχουν βγει καλύτερες εκδόσεις, συν το ότι παίρνουμε και βιβλία (δωρεάν βέβαια) στα πλαίσια του μαθήματος από τα παγκόσμια 'κλασσικά', βλ. Ηλεκτρονική, Προγραμματισμοί διάφοροι, Τηλέπ κ.α.
Η φοιτητική μέριμνα είναι αρκετά καλή σε σχέση με άλλα ιδρύματα, μπορείς να έρθεις σε συνεννόηση για κάποια θέματα και να σε εξυπηρετήσουν ενώ αλλού θα σε είχαν στείλει αδιάβαστο. Δωρεάν σίτιση στη λέσχη για όλους, μια λέσχη που έχει βελτιωθεί πάρα πολύ σε σχέση με πριν 4 χρόνια.
Τώρα η πόλη έχει τις ταβέρνες της, τα μέρη της, θα την παλέψει κάποιος. Τα πολιτιστικά περιορίζονται στη ΦΕΞ, όλη η 'νομεγκλατούρα' της Ξάνθης είναι εκεί -προσωπικά το κλίμα λίγο αντιπαθητικό το βρίσκω- αλλά σίγουρα σε πολύ κόσμο αρέσει και έχει αρκετούς τομείς να ασχοληθείς, Γέφυρα (πολιτιστ. σύλλογος φοιτητών), και στη Κατάληψη στη Β. Γεωργίου αυτόδιαχειριζόμενο στέκι 'Κύκνος' το χειμώνα κάνει λίγο κρύο αλλά στο δωματιάκι με τη σόμπα είναι εντάξει, το καλοκαίρι είναι πολύ ωραία στην αυλή του. Οι κινηματογράφοι έχουν περιοριστεί στο τέρας του Odeon που φέρνει συνήθως μαλακίες α' προβολής, όμως συχνά - πυκνά κάποια φροντιστήρια ξένων γλωσσών διοργανώνουν προβολές με μειωμένο εισητήριο το βράδυ αργά ή κυριακή μεσημέρι (νομίζω) ισπανικές/γαλλικές/ιταλικές ταινίες.
Πολιτικοί χώροι να στεγάσουν τις κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες σου υπήρχουν, κάποιοι περισσότεροι ενεργοί από άλλους.
Δουλειές για 4ωρα/στο πόδι βρίσκεις, εκμετάλλευση και κοροϊδία αρκετά, όπως και παντού. 8ωρα ανά καιρούς παίζουν αγγελίες που ζητάνε φοιτητές.
Αεροπορική μετακίνηση είναι λίγο πακέτο γιατί πρέπει να πας χρυσούπολη (καβάλα) ή αλεξ/πολη, άσε που είναι πανάκριβα. Κτελ για θεσ/νίκη έχει συχνά, για αθήνα δυό φορές τη μέρα. Τρένα, μουτζούρης ανεβοκατεβαίνει συχνά, ιντερσίτυ επίσης, για μένα δεν αξίζει το icity από Ξάνθη μέχρι Θεσ/νίκη, οι γραμμές είναι χάλια δεν γλιτώνεις χρόνο πολύ. Ταξί για πέρα δώθε αν χρειαστεί υπάρχουν πάρα πολλά για μια τόσο μικρή πόλη.
Εγώ θα συμβούλευα κάποιον που κάνει το μηχανογραφικό του, να σκεφτεί δυό και τρεις φορές αν είναι τόσο τρελαμμένος να πάει σε κάποια συγκεκριμένη σχολή χωρίς να ζυγιάσει χιλιομετρικές αποστάσεις από φίλους/κοπέλες/οικογένεια και τα κόστη ζωής, και κυρίως την σύνδεση της σχολής με την παραγωγή το 'μετά το πτυχίο' που λένε σε άλλο thread. Στη περίπτωση που κάποιος ντε και καλά θέλει να γίνει ΗΜΜΥ, όλες οι σχολές τουλάχιστον μέχρι τώρα (δηλαδή πριν εφαρμοστεί στη πράξη καμία αξιολόγηση ιδρυμάτων) δίνουν ισάξια πτυχία. Ότι καταφέρει καλύτερο. Θα προτιμούσα να είχα περάσει στη Θεσ/νίκη για το κοινωνικό μέρος της περιόδου σπουδών, ή -Αθηναίος γαρ- Πάτρα. Αθήνα δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω.
Σε κάποιον πιτσιρικά που τελειώνει το λύκειο αν θες να τον συμβουλεύσεις πές του ότι το μηχανιλίκι είναι πάνω-κάτω το ίδιο. Δηλαδή μη περιμένει ότι σαν ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός υπολογιστών, που όλα τα παιδιά είναι τρελαμένα με τα pc τους, θα ασχολείται με το p/c. Ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι της σχολής είναι τέτοιο. Και τέτοιος τομέας ΔΕΝ υπάρχει -ακόμα- στην ξάνθη. Αν θέλει να ασχοληθεί με αυτό να πάει πληροφορική. Αν θέλει δουλέψει σαν μηχανικός, ας εξετάσει τα επαγγελματικά δικαιώματα και το τί παίζει στην πιάτσα και ας αποφασίσει.
Αν δεν είχα αυτό το εφηβικό κόμπλεξ που περίτεχνα καλλιεργείται από μμε-κοινωνία και συντηρείται και από την οικογένεια, αυτό με τους 'ορόφους' των μηχανογραφικών. Δηλαδή όσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά. Θεωρώ ότι παραμένοντας στην Αθήνα και 'σπανταλόντας' τα μόρια μου, για μηχανολόγος, η κάποιο τεί ηλεκτρολογίας ή πα.πει. πληροφορική κάτι τέτοιο θα έκανα καλύτερα.
Δεν υπάρχει πάντα ορθολογικότητα στις σχολές υψηλής ζήτησης. Ναι μεν σε σχολές με μεγάλη απορροφησιμότητα στη παραγωγή και στους διορισμούς οι βάσεις είναι σχετικά υψηλές (βλ. πληροφορικάριους, μπάτσους, δάσκαλους ) όμως σχολές όπως Ιατρική μένουν ταβάνι όταν πηγαίνοντας για εκεί είναι ότι πιο ηλίθιο μπορείς να κάνεις αν δεν έχεις οικογένεια με σοβαρά φράγκα να σε στηρίζει για 14-17 χρόνια σπουδών (6-7 πτυχίο, 1-6 χρόνια αναμονή για ειδικότητα, 4-6 χρόνια ειδικότητα). Και μετά αν δεν υπάρχουν τα φράγκα για ιδιώτευση, πηγαίνουν στο ΕΣΥ με εφημερίες να βγάζουν 1.380 να τους βγαίνει το λάδι και μετά από 5-10 χρόνια λίγα ψίχουλα παραπάνω λόγω υπηρεσίας.
Γενικά, ήρεμη σκέψη και ωριμότητα απαιτείται για να διαλέξει κάποιος σχολή και περιβάλλον.
Παν.Μ.