Με αφορμή μια καινούρια δήλωση του Υπουργού παιδείας κ. Στυλιανίδη ο οποίος δήλωσε έμμεσα ότι οι επιχειρήσεις πρέπει επιτέλους να συνεργαστούν με τα πανεπιστήμια για το κοινό καλό και επίσης κατέκρινε αυτούς που είναι αντίθετοι ότι μήπως τελικά θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους επειδή πήραν ένα πτυχίο!
Αναρωτήθηκα λοιπόν να χρηματοδοτήσουν τελικά τα πανεπιστήμια οι επιχειρήσεις οι οι σχέσεις τους να παραμείνουν απόμακρες. Γνώμη μου είναι ότι μια συνεργασία μεταξύ αυτών των 2 χρειάζεται στα πλαίσια του λογικού χωρίς ο ένας να γίνεται κτήμα του άλλου και να υποκινείται από αυτόν. Πάντως δεν μου φαίνεται καθόλου παράλογη μια ενδεχόμενη συνεργασία με την μορφή ερευνητικών προγραμμάτων. Έτσι θα προωθούνταν περισσότερο η έρευνα στα πανεπιστήμια οι επιχειρήσεις θα παρήγαγαν καλύτερης μορφής προϊόντα το "δημόσιο" (και το τονίζω αυτό) πανεπιστήμιο θα έλυνε τα οικονομικά του προβλήματα και εμείς με την σειρά μας, φοιτητές οι απόφοιτοι, θα εμβαθύναμε περισσότερο στην επιστήμη του ΗΜΜΥ οι μεταπτυχιακοί δεν θα κρέμονταν από την τσέπη του πατέρα τους και αύριο μεθαύριο ίσως βρίσκαμε και πιο εύκολα δουλειά λόγω πλούσιων προσόντων.
Για να κάνω όμως και τον δικηγόρο του διαβόλου η σχέσεις αυτές πρέπει να παραμείνουν καθαρά "τυπικές" ώστε να μην εμφανισθούν φαινόμενα του τύπου : "Εμείς σας δίνουμε λεφτά και θα μαθαίνετε ή θα κάνετε αυτά που θέλουμε εμείς" ή ακόμα χειρότερα να φτάσει το πανεπιστήμιο στο σημείο να αποκρύπτει μια κοινή αλήθεια. Όλα αυτά βέβαια στα πλαίσια πάντα του λογικού είναι δυνατόν να αποφευχθούν και η σχέση αυτή στο μέλλον (αν υπάρξει και μάλλον θα υπάρξει) να έχει να επιδείξει μόνο προτερήματα. Τρανταχτό παράδειγμα είναι το γερμανικό μοντέλο όπου δημόσια πανεπιστήμια "τρέχουν" projects τεραστίων ποσών από εταιρείες-κολοσσούς πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει μόνο στην Γερμανία αλλά στην πλειονότητα των χωρών της Ε.Ε. και κανένας ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε ότι τα πανεπιστήμια τους εξυπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρήσεων ή ότι οι απόφοιτοι αυτών εξειδικεύονται με την κακή έννοια του όρου!
