Ρίχνω ιδέες, χωρις να είμαι απόλυτος...
Με τον παρόντα τρόπο αξιολόγησης, συμβαίνει το εξής: Είναι το paper σου "πιασάρικο"; Τότε θα πάρει μεγάλο αριθμό από citations. Δεν είναι;; Θα πάρει citations απο κανα 2 άτομα που θα τύχει να ασχολούνται με το ίδιο θέμα...
Καλώς ή κακώς (καλώς κατ εμε), το Πολυτεχνείο Κρήτης έχει εξωτερικούς χρηματοδότες οι οποίοι ρίχνουν λεφτά στην έρευνα, σε θέματα που προηγουμενως ανέφερα ως "πιασάρικα". Το ΕΜΠ και το ΕΚΠΑ, καλώς ή κακώς (κακώς κατ εμε), χρηματοδοτούνται με ποσά πολύ ανώτερα άλλων περιφερειακών πανεπιστημίων. Άρα κι εδώ έχουμε τη δυνατότητα για έρευνες σε "πιασάρικα" θέματα... Η Πάτρα και η Θεσ/νίκη έχουν λίγο χαμηλότερη χρηματοδότηση και συνεπώς έρχονται πίσω στη λίστα. Και καταλήγουμε στο κακόμοιρο ΔΠΘ, μαζί με άλλα περιφερειακά πανεπιστήμια, που έχουν έρευνα, αλλά δυστυχώς τα θέματα τους δεν είναι στο "top" των θεμάτων.
Που θέλω να καταλήξω...
Αν η παρούσα αξιολόγηση γινόταν στην Αμερική, τότε τα αποτελέσματα της θα ήταν αρκετά αξιόπιστα, καθώς η χρηματοδότηση εκεί γίνεται από ιδιώτες και κατά κάποιον τρόπο "επι ίσοις όροις". Όταν το είδος της έρευνας όμως που θα κάνεις, άρα και η αναγνωρισιμότητά της, εξαρτάται απ τα κονδύλια που θα πάρεις, τότε δεν κρίνω την συγκεκριμένη μέθοδο αξιολόγησης ως αξιόπιστη.
ΟΚ, αυτή δεν είναι αξιόπιστη, τότε τί;;;
Για μένα αξιοπιστία και κύρος, έχει μια έρευνα που παίρνει υπόψιν τη δυναμική των καθηγητών, το πρόγραμμα σπουδών, την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων και την αναγνώριση αυτών στον χώρο εργασίας, τις διακρίσεις φοιτητών και καθηγητών σε διεθνές επίπεδο, το επίπεδο μόρφωσης που παρέχεται, ο τρόπος διδασκαλίας που επιλέγεται κτλ.
Σε καμμιά περίπτωση δεν υπερασπίζομαι το ΔΠΘ, ούτε αρνούμαι τις αδυναμίες του. Αρνούμαι όμως να βλέπω συγκρίσεις, που δεν είναι "επι ίσοις όροις". Εδώ υπήρξε έρευνα πριν λίγους μήνες (ή μήπως εβδομάδες;), που κατέτασσε το ΕΚΠΑ στα 200 καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο. Όσο ακολουθούμε τέτοιες μεθόδους ερευνών στην Ελλάδα, εθελοτυφλούμε.
Το θέμα είναι ότι για να εφαρμοστούν οι μέθοδοι αξιολόγησης που ανέφερα πρίν, πρέπει να αλλάξουν πολλά στα Ελληνικά πανεπιστήμια, από την οργάνωσή τους, μέχρι την διασύνδεση τους με την αγορά εργασίας και τους αποφοίτους τους. Αλλά κάπου εδώ αρχίζει και η πολιτική διάσταση του θέματος, την οποία δεν θέλω να αγγίξω, για διάφορους λόγους.
Αυτά και συγνώμη αν κούρασα...
