Ο Πανταχού Παρών "Θεός"

[Stokos]

Σήμερα διάβαζα Φυσική (Κλασική Μηχανική) και άρχισα να μπαίνω σε ηλίθιες σκέψεις, σα στόκος που είμαι.

Ηλίθιος Συλλογισμός 1: "Το "σώμα" έχει τόσα Joule "Ενέργεια" ".
Τι είναι "σώμα"? Μια οντότητα που αποτελείται από "μάζα". Τι είναι "μάζα"? Μια (συμπυκνωμένη) έκφραση της "ενέργειας" (σύμφωνα με το E=mc²). Χμμμ... Αν μάζα = ενέργεια, πως μια μάζα μπορεί να "έχει ενέργεια"?

Ηλίθιος Συλλογισμός 2: "Η έννοια του απείρου".
Πάμε τώρα στην έννοια του απείρου. Το άπειρο είναι κάτι το οποίο δεν υπάρχει, απλά το εισάγαμε για να απλοποιήσουμε τα προβλήματά μας. Τίποτα δεν είναι άπειρο στο σύμπαν, ακόμα και ποσότητες στις οποίες θα πρέπει να γεμίσω 10 σελίδες για να γράψω το μέγεθός τους (όπως οι κόκκοι άμμου σε όλο το γαλαξία μας) θα είναι ένας πεπερασμένος αριθμός. Διαφωνεί κανείς ότι δε θα είναι "άπειρο"?

Ηλίθιος Συλλογισμός 3: "Ο νόμος της παγκόσμιας έλξης".
Εφόσον είναι αποδεκτό ότι το "άπειρο" δεν υφίσταται πραγματικά πάμε στο νόμο της παγκόσμιας έλξης: F = GMm/r². Έστω λοιπόν ότι εγώ είμαι το M και και το m είναι ένας "φίλος" μου σε ένα πλανήτη ας πούμε δέκα χιλιάδες έτη φωτός μακριά από τη γη. Σύμφωνα με το νόμο αυτό θα ασκώ μια δύναμη σε αυτόν και αυτός σε εμένα η οποία θα είναι μερικά εκατομμύρια 30τομες εγκυκλοπαίδειες με χαρακτήρες 0 για να παριστάνω το νούμερο. Η δύναμη αυτή όμως θα υπάρχει (σύμφωνα με το Newton). Αν είναι δυνατό να κατασκευαστή ένα υπέρ-τεχνολογικό, υπέρ-ευαίσθητο όργανο θα ήταν δυνατό να τη μετρήσει. Έστω ότι αυτό γίνεται (εφόσον υπάρχει (?) γιατί να μη μπορεί και να μετρηθεί). Πάω λοιπόν εγώ και αρχίζω κάνω βόλτες μέσα στο δωμάτιό μου. Αλλάζω δηλαδή το r. Αμέσως ο φίλος μου δέκα χιλιάδες έτη φωτός μακριά, βλέπει την αλλαγή στο όργανό του, άρα μπορεί και να ξέρει τη θέση μου (ανάλογα το πως μεταβλήθηκε). Σταματάω λίγο εδώ και σκέφτομαι τι είπα.
1. Αμέσως? Χμ, σύμφωνα με το Newton η Δράση - Αντίδραση είναι "ακαριαία".
2. Έστειλα "ακαριαία" ένα σήμα στο "φίλο" μου ότι άλλαξα τη θέση μου στο δωμάτιο! Προσέξτε! Είναι σε ένα πλανήτη 10.000 έτη φωτός μακριά και του έστειλα ένα σήμα πιο γρήγορα από τη ταχύτητα του φωτός! Άρα ο Newton κάπου "μπάζει".
Όντως μετά από μια γρήγορη αναζήτηση στο internet βρήκα ότι ο νόμος της παγκόσμιας έλξης έχει αρκετά προβλήματα και μάλιστα έχουν προταθεί λύσεις από διακεκριμένους επιστήμονες ωστόσο δεν είχα το χρόνο εν μέσω εξεταστικής να το ψάξω παραπάνω.
Γνωρίζω ότι η Νευτώνεια μηχανική δεν ισχύει για μεγάλες ταχύτητες αλλά και στο σύμπαν γενικότερα. Στη δικιά μας γειτονιά όμως "ισχύει", γιατί να μην ισχύει και παντού?

Κάθισα λίγο και το σκέφτηκα. Πείτε ότι ζούμε σε ένα μικροτσίπ. Ένα μικροτσίπ αποτελείται από εκατομμύρια τρανζίστορ. Έστω ότι η γειτονιά μας είναι ένα από αυτά. Το έχουμε μελετήσει και οι εξισώσεις μας έχουν επαληθευτεί οπότε είμαστε σίγουροι ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Όταν πάμε όμως να βγούμε από τη γειτονιά μας, θα συναντήσουμε άλλα "μαγικά" στοιχεία, πύλες, διόδους κ.τ.λ. Αποτελούνται από τα ίδια υλικά (ημιαγωγοί pn) αλλά διέπονται από τελείως διαφορετικές σχέσεις! Ακόμα και να ανακαλύψουμε τους νέους νόμους που ισχύουν για αυτά ποτέ, δε θα καταφέρουμε να δούμε τη πραγματικότητα: Ότι όλη η γειτονιά μας και οι γείτονές μας συνεργάζονται αρμονικά και δημιουργούν μια προγραμματισμένη λειτουργία με ένα ορισμένο αποτέλεσμα (Στο παράδειγμα του μικροτσίπ πάντα).

Αυτό που θέλω να πω με το παραπάνω παράδειγμα είναι ότι επειδή είμαστε τόσο ελάχιστοι παρατηρητές, δε μπορούμε να δούμε τη συνολική λειτουργία του κόσμου. Από μικρός που είχα στο "τρυπάκι" της αναζήτησης του πως και γιατί λειτουργεί το σύμπαν και ανέκαθεν θυμάμαι τον εαυτό μου πεπεισμένο ότι λειτουργεί βάση μιας κοσμικής συνείδησης.

Είπα σε αυτό το σημείο να κάνω ένα διάλειμμα και βγήκα στο μπαλκόνι μου να πάρω καθαρό αέρα, μιας και δε θέλω να καταλήξω σαν τον John Nash

Τότε ήταν που άκουσα το blip blip του msn και πήρα το εξής link: http://www.youtube.com/watch?v=qf2-G05Xvks με το σχόλιο από κάτω "mlk des to! gamatooo", οπότε κάθισα και το είδα.

Νομίζω τελικά σαν να έλαβε ο φίλος μου από τη Θεσσαλονίκη το "μήνυμα" που έστειλα στη "κοσμική συνειδητότητα" και να μου έστειλε το καταλληλότερο βίντεο που θα μπορούσε να μου έχει έρθει.

---Δείτε το βίντεο πριν συνεχίσετε την ανάγνωση του συλλογισμού μου---

Μήπως η κοσμική/συμπαντική συνείδηση που αναφέρεται στο βίντεο είναι ο "πανταχού παρόν" Θεός της Αγίας Γραφής? Γιατί όχι? Εξάλλου στην Αγία Γραφή αν τη δούμε με ένα αρκετά κριτικό ύφος υπάρχουν αρκετά στοιχεία τα οποία ταυτίζονται με σύγχρονες επιστημονικές απόψεις. Λέει ότι ο "Θεός" μας έπλασε από "λάσπη". Οι επιστήμονες λένε ότι γεννηθήκαμε από τη "στάχτη" κοσμικών συγκρούσεων. Η "πτώση" από το παράδεισο, μήπως εννοεί απλά την αλλαγή του εγκεφάλου μας στη "συχνότητα συντονισμού" στις κοσμικές συχνότητες που εκπέμπονται από το σύμπαν, όπως αναφέρουν οι καθηγητές στο βίντεο, με αποτέλεσμα μια ριζική αλλαγή στην αντίληψη της ζωής? Μήπως απλά οι "θεόπνευστοι" συγγραφείς κατάφεραν να "συνδεθούν" με τη "κοσμική μήτρα" που αναφέρεται και να πάρουν από εκεί όλες αυτές τις ομολογουμένως εντυπωσιακές πληροφορίες, τις οποίες στη συνέχεια απλοποίησαν ώστε να καταλάβει ο απλός κόσμος? Μήπως όλα τα μέντιουμ (προφανώς αναφέρομαι σε αυτά που έχουν αποδειχθεί επίσημα με βάση αυστηρότατα ελεγχόμενων πειραμάτων σε πανεπιστήμια και όχι τους διάφορους τσαρλατάνους, το υπόλοιπο 99% δηλαδή), είναι άνθρωποι που απλά καταφέρνουν να συντονιστούν με τη κοσμική μήτρα, η οποία περιλαμβάνει πληροφορίες για γεγονότα που πρόκειται, έχουν, ή ακόμα και θα μπορούσαν να έχουν συμβεί?

Για μένα οι απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω είναι μάλλον ναι. Το μάλλον το έβαλα μέχρι να αποδειχθεί ότι η εν λόγω θεωρία δεν ισχύει και να ξαναξεκινήσω(ουμε) το υπαρξιακό ταξίδι από την αρχή. Ίσως τελικά αυτός να είναι και ο λόγος ύπαρξής μας, να είμαστε απλοί παρατηρητές και να θαυμάζουμε το μεγαλείο του "Θεού".

Πάω να συνεχίσω το διάβασμα.

[LoVaBiLL]

Άλλο μικρόκοσμος άλλο μακρόκοσμος. Μη μπερδεύεις τις θεωρίες και για το που ισχύουν.
Το άπειρο, η αρχή και το τέλος, το π (που δεν τελειώνει ποτέ αλλά εμείς το παίρνουμε σαν 3,14) και όλα τα συναφή είναι ΕΝΝΟΙΕΣ του εγωκεντρικού ανθρώπινου είδους που προσεγγίζει μία πραγματικότητα, που ποτέ δεν θα καταλάβει πλήρως, γιατί θέλει να κάνει την ζωή του καλύτερη(και καλά κάνει).
Για την άμεση πληροφορία δες το παράδοξο του Αινστάιν. Υπάρχει. Νιώθουμε 3 διαστάσεις και εμμέσως μια 4η. Μένουν και άλλες. Δεν τα ξέρουμε όλα.
Και για το ενοποιημένο σύμπαν συμφωνώ. Ο καθένας μας είναι ένα μικρό του δείγμα. (Απομάκρυνε όλα τα μόρια σου Στοκε κατά 1 χιλιοστό. Παύεις να είσαι στόκος. Έγινες πολλά στόκικα μόρια. Χάλασε μία συγκροτημένη δουλειά που είχε χρόνο εξέλιξης και λειτουργίας = 4,5 δις χρόνια.)

[pez]

- Ο χαρακτηρισμός "ηλίθιος" είναι εκτός θέματος - Το "άπειρο" είναι ο λόγος "ύπαρξης" -το αντικείμενο- (της επιστήμης) των "Μαθηματικών" - Δηλαδή "άπειρο" και "Μαθηματικά" συν-"υπάρχουν" - Η άποψη πως η εισαγωγή του "απείρου" "απλοποιεί" αφενός την θεωρητική (προσεγγιστική) διατύπωση -με τη δημιουργία ενός θεωρητικού μοντέλου (διάβαζε μαθηματικών ορισμών και σχέσεων)- και αφετέρου την συνακόλουθη επίλυση των "πρακτικών" (πραγματικών) προβλημάτων είναι μόνον μια "άποψη" - Σημειωτέον ότι το μοντέλο αυτό -που βασίζεται στο άπειρο- είναι μόνον ένα από τα απειρ-αριθμήσιμα σε πλήθος δυνατά μοντέλα - Συνήθως οι μηχανικοί δίνουν, αντιστοίχως, αφενός ένα ανερμάτιστο
(διάβαζε: τραβηγμένο από τα μαλλιά) μοντέλο και αφετέρου μια μετέωρη (διάβαζε: λανθασμένη) επίλυση - Κι όμως τα αποτελέσματα που βγάζουν συνήθως δουλεύουν! - Κι αυτός είναι ο λόγος -κατά τη γνώμη μου- που οι πλέον *έντιμοι* εκ των μηχανικών εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια να βαφτίσουν το αντικείμενό τους "Επιστημονικό" και αποδέχθηκαν τον πλέον σαφή ορισμό: "Τέχνη" - Στο σημείο αυτό οφείλω να επισημάνω, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι και οι δύο αυτές ανθρώπινες δραστηριότητες αναζητούν το ίδιο πράγμα: την Αλήθεια - Ώστε να δεχθούμε λοιπόν ότι οι μηχανικοί οφείλουν να συνδυάζουν της Επιστήμη με την Τέχνη - Όμως, το τελικό κριτήριο της "πρακτικής επιτυχίας" της προσεγγιστικής επίλυσης ήταν, είναι, και θα είναι ΠΑΝΤΑ η κατασκευή και η σύγκριση των μετρήσεων του κατασκευασμένου μοντέλου με τους υπολογισμούς του θεωρητικού μοντέλου - Όμως - Για να κάνεις λογαριασμούς, θέλεις καλκιουλέϊτορσ, υπολογιστές - Για να κάνεις κατασκευή, θέλεις εργαλεία, μηχανές - Για να κάνεις μετρήσεις, θέλεις όργανα, συσκευές - Με μια λέξη: Μηχανήματα - Λοιπόν; - Πού θα τα βρεις; - Θα τα φτιάξεις μόνος σου; - Ποιος και γιατί θα σου τα δώσει; - Κι αν τα βρεις, θέλουν συντήρηση, επιδιόρθωση και ανταλλακτικά - Ποιος και γιατί θα σε υποστηρίξει; - Πέτρος Ζιμουρτόπουλος - ΥΓ - Στην καλύτερη περίπτωση, το μοντέλο και η επίλυση αφορούν μόνον τα δημοσιευμένα αποτελέσματα (υποτιθέμενα ως απαλλαγμένα ... χειρομάλαξης δεδομένων -σχετικό "αποκαλυπτικό" μήνυμα υπάρχει, αν θυμάμαι καλά, στα -προσωπικά του καθενός- αρχεία της EECE) που σπανίως επεκτείνονται "επιτυχώς" ακόμη και στις κοντινότερες συγγενείς περιπτώσεις εφαρμογών - Αυτό ακριβώς είναι που λέγεται "μηχαν(ολογ)ική έρευνα" η οποία και έχει τόσο πολύ εξυμνηθεί παγκοσμίως - Εντοπίως; - Καλά, δεν το συζητάμε! - Εδώ, όσο πιο πολλές -καθαρά αριθμητικά: μία, δύο, τρεις ... διακόσιες- τέτοιες "επιστημονικές" εργασίες έχω -σχεδόν πάντα εργασίες θελφ-προμόθιον θιμουλαθιόν και μόνο, όπως έχουμε πει, εργασίες δηλαδή που "κάποιοι" (ποιοι;) θα βρεθούν κάπου (πού;) να κατασκευάσουν το πειραματικό -του θεωρητικού- μοντέλο και να το μετρήσουν, τόσο ανεβαίνει η εκτίμηση του (πανάσχετου, καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα) Ευρέως Κοινού για το άτομό μου: "Ο Γίγας"! - Κι ας είμαι νάνος - Περισσότερα στο δοκίμιο "Ο Ρόλος του Καθηγητή" και ιδίως -υποθέτω μόνον- στην ελλιπώς γνωστή και αμετάφραστη παραπομπή σχετικού μηνύματος: Το Βρεφονηπιακό Πανεπιστήμιο : Η Διαδικασία Εκμαυλισμού Γραμμάτων και Τεχνών στις Ηνωμένες Πολιτείες - ("Καθηγητές, Δάσκαλοι, Ερευνητές και άλλοι") - Να προσθέσω στην μετάφραση "και Επιστημών"; - Ή μήπως περιλαμβάνονται ήδη στα "Γράμματα"; - Και ποιοι να είναι άραγε αυτοί οι αναπόφευκτοι, οι πανταχού-παρόντες "και άλλοι"; - d;^) - Καλό Ξημέρωμα! -

[pez]

- "Περί απείρου" - Ξαναθυμήθηκα το θέμα όταν "έπεσε στα χέρια μου" ένα απολύτως σχετικό βιβλίο του Richard Dedekind - Ο Richard Dedekind, ως Καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή της Ζυρίχης, ήταν εκείνος που κατάφερε να θεμελιώσει αλγεβρικά τους άρρητους αριθμούς - Τελικά δηλαδή, όλους τους πραγματικούς αριθμούς - Πώς; - Επινοώντας μια ενιαία τεχνική κατασκευής όλων των πραγματικών αριθμών - Ποια; - Αυτήν που σήμερα διδασκόμαστε ως "Τομή Dedekind" : Πραγματικοί αριθμοί <=> Τομές Dedekind - Γιατί το έκανε; - Richard Dedekind: "As professor in the Polytechnic School in Zurich I found myself for the first time obliged to lecture upon the elements of the differential calculus and felt more keenly than ever before the lack of a really scientific foundation for arithmetic" - Πότε; - Richard Dedekind: "I succeeded Nov. 24, 1858" - Πώς το έκανε; - Richard Dedekind: "Essays on the theory of numbers, 1. Continuity of irrational numbers, 2. The nature and meaning of numbers" - Στα αγγλικά, σε τέσσερα (4) Public Domain αντίτυπα του βιβλίου του - Πιθανώς και στα γερμανικά, μεταξύ όλων των Public Domain βιβλίων του που διατίθενται από το Web Archive - Πέτρος Ζιμουρτόπουλος - ΥΓ - Κόντρα στην δήθεν χαζοχαρούμενη ψυχολογία που καλλιεργείται συστηματικά Εδώ Μέσα με ανομολόγητο σκοπό την καθυπόταξή μας στο καθεστώς επαγγελματικού σχολείου -

[megatron]

κ. Ζιμουρτόπουλε, διάβασα με πολύ προσοχή και αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα όσα γράψατε. Το συμπέρασμά μου? "ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα!" [Σωκράτης] αφενός και αφετέρου "Imagination is more important than knowledge" [A. Einstein].

Εφόσον λοιπόν κάνουμε παραδεχθούμε το πρώτο ρητό δηλαδή ότι γνωρίζουμε απειροελάχιστα πράγματα για τη πραγματική φύση του σύμπαντος (και από αυτά που νομίζουμε ότι ξέρουμε πολλά δεν ισχύουν έξω ή ακόμα και μέσα στη "γειτονιά" μας) είναι η ώρα να περάσουμε στο "δεύτερο στάδιο" να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε τη νόηση και τη φαντασία μας για να προχωρήσουμε σε όλο και πληρέστερες θεωρίες, οι είναι μοιραίο να έρχονται σφοδρή σύγκρουση με τις υπάρχουσες!

Είχα διαβάσει πρόσφατα το μεγάλο συγγραφέα μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας Arthur C. Clark να μιλάει πως τα έργα του έχουν εμπνεύσει επιστήμονες και μηχανικούς για να προχωρήσουν σε νέες ριζοσπαστικές εφευρέσεις (συγκεκριμένα τους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους).

Έτσι πρέπει να αντιμετωπίσουμε και αυτή τη νέα (ευφάνταστη) θεωρία που παρουσιάζεται στο βίντεο. Είναι ακόμα σε ένα φιλοσοφικό στάδιο και είναι η ώρα να αναλάβουν οι επιστήμονες να αποδείξουν κατά πόσο μπορεί κάτι τέτοιο να ισχύει ή όχι. Καλό είναι να τη κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας

[Giannis]

..."Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα!" [Αριστοτέλης] αφενός ...

Επειδή είμαστε και δημόσιο forum: "Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα!" [Σωκράτης]

[pez]

- Stokos : (Σαβ Ιούλ 25, 2009 5:19 pm) : '...διάβασα με πολύ προσοχή και αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα όσα γράψατε. Το συμπέρασμά μου? "Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα!" '

- Τιμή μου! Και αντιλαμβάνομαι... Αλλά ας μου επιτραπεί, χάριν της αναλύσεως, να θεωρήσω το πρώτο σας αυτό συμπέρασμα ως απόρροια του γεγονότος πως Εδώ Μέσα μας είχε πράγματι επιβληθεί ένας μηδενισμός δήθεν-χαζοχαρούμενος. Οπότε, ήταν επόμενο, αφενός η πανταχόθεν "δασκαλευόμενη" παραίτηση από την οποιαδήποτε προσπάθεια να φαντάζει ως φυσιολογική και αφετέρου η διοργάνωση χορευτικών εκδρομών πίτας να υποτίθεται ως η εσαεί αλάνθαστη συνταγή εξασφαλισμένης επιβολής του ξύπνιου καπάτσου επί των κορόιδων. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον η κυριολεκτική διαπίστωση πως: "Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα" ήταν όντως αναπόδραστη. Όλα αυτά όμως μέχρι πρό τινος! Διότι τα PULMAN SICURO απεδείχθησαν πολύ λίγα για την εξασφάλιση των αναμενόμενων. - Και; Τερματίζεται κι η δεινοπάθεια των θετικών επιστημών; - Έτσι δείχνουν τα πράγματα... Οπότε, αντί του ως άνω κυριολεκτικού συμπεράσματος έχουμε πλέον το κατά τη γνώμη μου (και ελπίζω να είναι πράγματι δική μου d;^) -για τέτοια πάντως την σερβίρω εδώ και πάρα πολλά χρόνια, στις παραδόσεις) *επιστημονικό* συμπέρασμα, πως: "Ένα γνωρίζω απόλυτα, ότι ούτε καν ένα γνωρίζω απόλυτα" ("Οίδα", ως "γνωρίζω καλά, εις βάθος, απόλυτα" -με την άδεια των φιλόλογων βεβαίως d;^)) Βλέπετε ότι μεταξύ του πρώην κρατούντος Εδώ Μέσα άκρατου Ξερολισμού που επεφύλασσα στον εαυτό μου: "Εδώ Μέσα μόνον εγώ τα ξέρω όλα" και της ασύστολης περιφρόνησης που έθρεφα για όλους τους άλλους: "Εδώ Μέσα οι άλλοι δεν ξέρουν τίποτα", έρχεται επιτέλους να παρεμβληθεί, αποφασιστικά και επιβλητικά, η θριαμβεύουσα επιστημονική αλήθεια: "Όλοι μας Εδώ Μέσα γνωρίζουμε μερικά, κι αυτά μόνον σχετικώς". Μεγάλη υπόθεση! Διότι "ανακαλύπτω" εμβρόντητος -2,500 ολόκληρα χρόνια μετά- πως η επιστημονική αλήθεια εξαρτάται από προϋποθέσεις. Πως ενώ η απόλυτη αλήθεια δεν υπάρχει, η εναπομένουσα αλήθεια είναι σχετική αλήθεια, δηλαδή *επιστημονική* αλήθεια. Πως δηλαδή, με άλλα λόγια: "Εν οίδα, ότι σχετικώς οίδα"! -- Όσο για την ανισορροπία της γνώσης υπέρ της φαντασίας; Χε! Χε! Τίποτα δεν μας φάνηκε πιο αληθινό το 1996! Όταν "βάλαμε μπροστά" τις Virtual Antennas. Και να που σήμερα η εικονική πραγματικότητα είναι πια, αναμφισβήτητα, ΤΟ ΠΙΟ χρήσιμο επιστημονικό εργαλείο. Πρόκειται βέβαια για τυπική -αλλά άκρως εντυπωσιακή!- περίπτωση εφαρμοσμένης φαντασίας. Πρόκειται για νέα εποχή. Πρόκειται για την προτεραιότητα θα έλεγα της τέχνης έναντι της επιστήμης, την οποία οφείλει στον εαυτό του ο γνήσιος μηχανικός. Αυτός δηλαδή που δεν αποφάσισε να αντιμετωπίσει την επαγγελματική ζωή ξεκοιλιάζοντας τους άλλους με το κατσαβίδι, σε μια μύτη-με-μύτη ασταθή ισορροπία που -με την μαθηματική εκείνη ακρίβεια την οποία τόσο πολύ σιχαίνεται- πρόκειται ασφαλώς να του πέσει στο κεφάλι:



Γι' αυτό λοιπόν ακριβώς και η επιστημονική μετανάστευσή μας στην Γερμανία. Αν και εικονική, δίνει το μέτρο των πραγματικών διώξεων που υφίστατο Εδώ Μέσα -μέχρι πρό τινος- η επιστημονική γνώση. - Άραγε όμως, θα αποδειχθεί "οριστικό" το: "Μέχρι πρό τινος"; - Οψόμεθα! d;^) - Εμείς πάντως το έργο που αυτοβούλως είχαμε αναλάβει Εδώ Μέσα το φέραμε σε πέρας. Αίσιο, με το παραπάνω. Και προκειμένου να καταδείξουμε την κρατούσα Εδώ Μέσα πραγματικότητα πληρώσαμε, ως μετά βεβαιότητος προσδοκούσαμε, το τίμημα της Αξιοπρέπειάς μας -- Όθεν: Αισιόδοξα τα συμπεράσματά σας! Αν μη τι άλλο, διότι οπωσδήποτε υποδηλώνουν αυτοσυγκράτηση και μέτρο. Μεγάλη υπόθεση! Πέτρος Ζιμουρτόπουλος - ΥΓ - Όσο, τέλος, για την φιλοσοφία, ως υπόβαθρο "των πάντων"; Μα αυτό είναι Μυστικό! Κι η Tractatus Logico-Philosophicus μού ... απαγορεύει να μιλήσω! - d;^)) - Ιδίως όμως μου επιβάλλει τη σιωπή για το περιεχόμενο του βίντεο: "7. Για όσα δεν μπορεί να μιλάει κανείς, για αυτά πρέπει να σωπαίνει." (Μετάφραση Θανάσης Κιτσόπουλος, εκδόσεις Παπαζήση, 1978, σ.131) - (Ο Ludwig Wittgenstein στην Βιβλιοθήκη)
-

[ckoukou]

Καλά, ο Σούντρης τι δουλειά έχει με τα κατσαβίδια; Προσομοιώσεις, σαν και εσένα δεν έκανε και αυτός;
Πάει καιρός που τον "χάσαμε από πελάτη" ...
Είπαμε: Άμα σφίξουν οι ζέστες ... αυξάνουν τα κρούσματα.

ckyriakos

[pez]

- Παράρτημα

- Ο Ο Ludwig Wittgenstein στην Βιβλιοθήκη, ως συγγραφέας

- Στην Γερμανία

- Giannis : (Κυρ Ιούλ 26, 2009 4:51 am) : "Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα!" >>==>>

>>==>> "Το πρόβλημα είναι η κατεστημένη άγνοια" - Σωστά! - Γενικώς: "Είναι" - Ειδικώς: "Ήταν" - Πέτρος Ζιμουρτόπουλος -

[James]

Μια σχετική (μετριούτσικη όμως) holywoodιανή ταινία (εν μέρει) πάνω στο θέμα* μας.

(*) Ως θέμα εννοώ τη "Μαθηματικοφιλοσοφία" ("-με την άδεια των φιλολόγων βεβαίως d;^)"). Συγκεκριμένα "διαπραγματεύεται" μεταξύ άλλων θέματα όπως: the Wittgenstein's rule-following paradox, Heisenberg's Principle of Uncertainty, Gödel's Theorem, the Vesica Piscis, the possibility of perfect crime, Fermat's Last Theorem (& η απόδειξή από το δρα. Wiles), the Taniyama conjecture, the tetraktys κ.τ.λ.

[pez]

- To: forum-ατ-deece.gr - From: Petros Zimourtopoulos - Sent: Saturday, August 01, 2009 8:40 AM - Subject: Αντικατάσταση link = Κατανοώ βέβαια -και μέχρις ένα βαθμό συμμερίζομαι- τον ενθουσιασμό του συγγραφέα του μηνύματος αλλά, αφού έψαξα ώρα στο διαδίκτυο, κατέληξα στο συμπέρασμα πως το link που υπάρχει στο μήνυμα θα πρέπει να αντικατασταθεί με το link The Oxford Murders. Έτσι, όχι μόνον δεν θα αφαιρεθεί τίποτα από το νόημα όλων των άλλων που περιέχονται στο κείμενο αλλά, επιπλέον, θα καταστεί δυνατή και η συνέχιση της πάρα πολύ ενδιαφέρουσας αυτής συζήτησης. Με εκτίμηση, Πέτρος Ζιμουρτόπουλος