Παρακάτω θα παραθέσω ένα άρθρο με τίτλο: "1968: Η Ανατολή της Γης", που βρήκα από το
cosmo.gr,για τον τον πλανήτη μας, πώς τον είδαν οι αστροναύτες του πληρώματος Απόλλων 8 τα Χριστούγεννα του 1968. Το παραθέτω σε αυτό το topic, γιατί το κείμενο που θα ακολουθήσει έχει οικολογικές προεκτάσεις με πολλά μηνύματα.
"Πριν από 40 χρόνια, οι άνθρωποι είδαν για πρώτη φορά το «σπίτι» μας, τον πλανήτη Γη από μακριά. Ήταν ένα «κοίταγμα στον καθρέφτη» που μας αποκάλυψε πόσο όμορφος, πόσο γαλάζιος, πόσο μεγάλος και ίσως πόσο εύθραυστος είναι ο πλανήτης μας.
Τα Χριστούγεννα του 1968 οι αστροναύτες του διαστημοπλοίου Apollo 8 της NASA, αποτελούμενο από τους Frank Borman, James Lovell και William Anders, έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που ανακάλυψαν την «σκοτεινή» πλευρά της Σελήνης. Όμως η αποστολή τους επεφύλαξε και άλλη μία όμορφη έκπληξη. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που είδαν και φωτογράφισαν τη Γη από τη Σελήνη. Η μαγική εικόνα που αντίκρυσαν οι αστροναύτες αποτυπώθηκε στην πιο πάνω φωτογραφία. Την στιγμή την ονόμασαν η «Ανατολή της Γης» καθώς κρυπτόμενη η μισή από τη σκιά της Σελήνης, η Γη ήταν σαν να ανέτειλε εκείνη την ώρα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής του Σαββάτου, βασισμένου σε άρθρο του Guardian, ήταν η εικόνα εκείνη που ευαισθητοποίησε τους ανθρώπους προς τη σωτηρία του περιβάλλοντος. Σύμφωνα με τον ιστορικό εξερεύνησης του διαστήματος Ρόμπερτ Πουλ «η πρώτη λαϊκή έκφραση ενδιαφέροντος και ανησυχίας για το περιβάλλον έγινε μέσω αυτής της φωτογραφίας. Οι γοητευτικοί καταγάλανοι ωκεανοί, τα σύννεφα που περιβάλλουν τη γη και η σχεδόν απόλυτη απουσία στεριάς και ανθρώπινων οικισμών μοιάζουν σαν να επιπλήττουν την ανθρώπινη αλαζονεία. Η «Ανατολή της Γης» είναι μία εμφάνιση του θεού στο διάστημα».
Οι αστροναύτες του Apollo 8 με κίνδυνο της ζωής τους – καθώς η πρώτη αποστολή είχε στοιχίσει τη ζωή τριών ανδρών λόγω δυστυχήματος- βγήκαν από το βαρυτικό πεδίο της Γης και προσέγγισαν τη Σελήνη την παραμονή των Χριστουγέννων του 1968.
Στη συνέχεια, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα της Καθημερινής, ο θαλαμίσκος μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Οι αστροναύτες φωτογράφιζαν την άγνωστη μέχρι τότε επιφάνεια της Σελήνης, καθώς το δικό τους υλικό θα βοηθούσε τις επόμενες αποστολές να προχωρήσουν παραπέρα, απαντώντας σε περισσότερα ερωτήματα σχετικά με το δορυφόρο της Γης.
Το διαστημόπλοιο με τους αστροναύτες είχε ήδη κάνει τρεις περιστροφές γύρω από τη Σελήνη, όταν ο Borman έστρεψε – προσπαθώντας να διορθώσει την πορεία του- το σκάφος προς τον ορίζοντα. Τότε ήταν που είδε αυτό το στρογγυλό, γαλάζιο και φωτεινό ουράνιο σώμα που – όπως συνειδητοποίησε – δεν ήταν άλλο από τον δικό μας πλανήτη. Σύμφωνα με την απομαγνητοφώνηση των συνομιλιών o Borman εκείνη την ώρα απευθυνόμενος προς τους συναδέλφους του αναφώνησε: «Θεέ μου. Κοιτάξτε αυτό το θέαμα. Η Γη ανατέλλει».
Σε λίγο η πρώτη φωτογραφία – ασπρόμαυρη – της Γης από τη Σελήνη είχε βγει. Σε λίγο τραβήχτηκε και μία έγχρωμη. Αναφερόμενος στο περιστατικό ο Borman είχε δηλώσει αργότερα: «Ήταν το πιο όμορφο θέαμα που είδα στη ζωή μου. Έκανε την καρδιά μου να χτυπά και με γέμισε νοσταλγία για το σπίτι μου που ήταν τόσο μακριά. Ήταν το μοναδικό πράγμα στο διάστημα που είχε χρώμα. Όλα τα άλλα ήταν μαύρα ή άσπρα. Όχι όμως η Γη. Το σπίτι μας ήταν μία πραγματική, μεγάλη όαση».
Ελπίζω να συγκίνησε κάποιους από εμάς....