Παλιά θέματα Εισαγωγή στις Ηλεκτρικές Μετρήσεις

[m.j.]

Μπορεί κάποιος, αν έχει, να ανεβάσει θέματα προηγούμενων εξεταστικών, του κ.Χατζή, γιατί κάποια υπάρχουν στο e-class αλλά δεν πιστεύω να διευκολύνουν καθώς είναι της προηγούμενης καθηγήτριας.

[patirgerasimos]

νομίζω οτι δεν τα δίνει αλλα διαβασε πολυ καλά το βιβλιο...σ'εμας ειχε βαλει κατι ασκησεις που ειχε πει στη ταξη αλλα φετος δε ξερω τι εκανε..

[mpougatsas]

Η θεωρία αγαπητέ συν-πανελίτη είναι καθαρά ορισμοί, του στυλ "σε τι μοναδα μετράμε το τάδε, ποιος ειναι ο τύπος του και απο τί εξαρτάται", "να πειτε πόσα είδη του ταδε εξαρτηματος υπάρχουν και τις διαφορές τους" κτλ
Εκτός αυτών, έχει και εξτρά ερωτήσεις με εφαρμογή πάνω σε τύπους...

Απο κει και πέρα έχει ασκήσεις... Κλασσικά να διαβάσεις πολύ καλά γέφυρες, διότι με τον κ.Χατζη είναι SOS...

[Stokos]

Μια απορία για τις γέφυρες γιατί δε διευκρινίζεται πουθενά στο βιβλίο:

Θεωρούμε Ζ1,Ζ2,Ζ3,Ζ4 τις μιγαδικές αντιστάσεις των κλάδων γέφυρας. Με Ζ = (ωμική αντίσταση) + (αντίσταση του πυκνωτή ή πηνίου)i

α) Τώρα όταν το βιβλίο κάνει αντικατάσταση της αντίστασης του φανταστικού μέρους του μιγαδικού γιατί βάζει το πρόσημο - στην αντίσταση του φανταστικού μέρους, χωρίς να το εξηγεί πουθενά? Αυτό ισχύει και για πηνία και για πυκνωτές?

β) Επίσης όταν έχουμε παράλληλα σε ένα κλάδο της γέφυρας αντίσταση R και πηνίο (ή πυκνωτή) με R' αντίσταση, τότε η μιγαδική αντίσταση του κλάδου είναι επίσης Ζ = R - R'j ?

γ) Επίσης αν έχουμε πυκνωτή ΚΑΙ πηνίο, πχ παράλληλα σε ένα κλάδο, θα βρούμε τα R1,R2 τους και θα υπολογίσουμε την R του φανταστικού μέρους του μιγαδικού σαν να ήταν παράλληλοι ωμικοί αντιστάτες? ?

[cmavr8]

α) μάλλον το 1/(jωC) το κάνει -j/(ωC) και αυτό το - το περνάει κατευθείαν στο γενικό τύπο?

Δεν έχω βιβλίο μπροστά μου, αλλά αν ισχύει το παραπάνω, τότε στα πηνία δεν πρέπει να το βάλεις (jωL)

β) Αν έχεις παράλληλα δύο αντιστάσεις Z, ανεξάρτητα από το αν είναι ωμικές ή όχι, ισχύει το Zολ = Z1*Z2/ (Z1+Z2).

Στην περίπτωσή σου, Zολ = R*(-j/(ωC)) / ( R -j/(ωC) ).
Τί κάνω λάθος?

γ) πάλι, εγώ θα έβαζα Z1 = -j/(ωC) και Z2 = jωL στον τύπο Zολ = Z1*Z2/ (Z1+Z2)

Ας πούνε και οι άλλοι γνώμες, γιατί μου φαίνεται ότι απαντάω με λογική Κ1, Κ2, που δεν υπήρχε ακόμα στις μετρήσεις και ίσως μπερδέψει. (όχι ότι δε γίνεται έτσι)

[Stokos]

α) μάλλον το 1/(jωC) το κάνει -j/(ωC) και αυτό το - το περνάει κατευθείαν στο γενικό τύπο?

Δεν έχω βιβλίο μπροστά μου, αλλά αν ισχύει το παραπάνω, τότε στα πηνία δεν πρέπει να το βάλεις (jωL)

β) Αν έχεις παράλληλα δύο αντιστάσεις Z, ανεξάρτητα από το αν είναι ωμικές ή όχι, ισχύει το Zολ = Z1*Z2/ (Z1+Z2).

Στην περίπτωσή σου, Zολ = R*(-j/(ωC)) / ( R -j/(ωC) ).
Τί κάνω λάθος?

γ) πάλι, εγώ θα έβαζα Z1 = -j/(ωC) και Z2 = jωL στον τύπο Zολ = Z1*Z2/ (Z1+Z2)

Ας πούνε και οι άλλοι γνώμες, γιατί μου φαίνεται ότι απαντάω με λογική Κ1, Κ2, που δεν υπήρχε ακόμα στις μετρήσεις και ίσως μπερδέψει. (όχι ότι δε γίνεται έτσι)

α) http://yako.physics.upatras.gr/waves/Complex.pdf

Για πηνία είναι +jωL για πυκνωτές είναι -j/(ωC)

---
To θέμα είναι τώρα τι κάνουμε με παράλληλες αντιστάσεις

β),γ) Τώρα έχω μπερδευτεί τελείως  Τι ακριβώς θα βάλουμε στο πραγματικό μέρος και τι στο μιγαδικό? Απόσο έχω καταλάβει ως πραγματικό μέρος βάζουμε το ολικό R των ωμικών αντιστατών και ως φανταστικό το Ολικό R των πυκνωτών/πηνίων?

[cmavr8]

α) -j/(ωC) = j/(-1*ω*C) = j/(j^2*ω*C) = 1/ (j*ω*C)

β) Κοίταξε, μπορείς να θεωρήσεις κάθε αντίσταση/πυκνωτή/πηνίο ως Z = A + B*j όπως είπες πριν.

Για τις ωμικές, το B είναι 0. Για τα πηνία και πυκν. το Α είναι 0.

(έτσι όπως το ορίσαμε, Β για πυκνωτή θα είναι -1/(ωC), ενώ για πηνίο θα είναι ωL. Εδώ είναι που γίνεται ο χαμός, γιατί αυτός ενσωματώνει το - στον τύπο Z = A + B*j και σε μπερδεύει)

Μετά, αφού φτιάξεις τα Z της R, του C και του L, τα προσθέτεις αν είναι σε σειρά, ή τα πολ/ζεις και διαιρείς με το άθροισμα αν είναι παράλληλα, όπως κάνουμε σε απλές αντιστάσεις.

Μάλλον σε μπέρδεψα ακόμα περισσότερο. Μίλα μου msn να μιλήσουμε τηλεφωνικά, ίσως καταφέρω να σ'το εξηγήσω..

[Stokos]

Ναι το έψαξα αρκετά στο internet και τα είχα βρει αυτά από πριν αλλά με προλάβατε. Το μόνο που δε μπορώ να καταλάβω είναι πως το j βρίσκεται στο παρονομαστή όταν έχουμε πυκνωτή. Αν και μάλλον ασήμαντο για την επίλυση των θεμάτων (αρκεί να ξέρω ότι Zc = -j/(wC) ) με εκνευρίζει αν δε μπορώ να καταλάβω το 100% της θεωρίας μέχρι και τις πιο μικρές λεπτομέρειες 

Μια τελευταία απορία: αν μια γέφυρα τροφοδοτείται με συχνότητα f, τότε όλα της τα στοιχεία (πυκνωτές/πηνία) λειτουργούν επίσης με f έτσι?

Τελικά ήταν πολύ εύκολο, τόσο δύσκολο ήταν να αφιερώσει μισή σελλίδα στο βιβλίο να τα εξηγήσει?

Εdit: Όχι δεν έχουμε εξοικoιωθεί με αυτή τη μορφή και ούτε καν τα γράφει αναλυτικά στο βιβλίο, να είναι καλά το google...

[asterianos]

Ναι το έψαξα αρκετά στο internet και τα είχα βρει αυτά από πριν αλλά με προλάβατε. Το μόνο που δε μπορώ να καταλάβω είναι πως το j βρίσκεται στο παρονομαστή όταν έχουμε πυκνωτή. Αν και μάλλον ασήμαντο για την επίλυση των θεμάτων (αρκεί να ξέρω ότι Zc = -j/(wC) ) με εκνευρίζει αν δε μπορώ να καταλάβω το 100% της θεωρίας μέχρι και τις πιο μικρές λεπτομέρειες 

Zc=-j/(wC)=-j*j/(jwC)=-(-1)/(jwC)=1/jwC

Αν δεν κανω λαθος ετσι πρεπει να γινεται αυτο που ρωτας.

[Stokos]

ναι κατάλαβα πως βγαίνει το - (είναι η τρίτη φορά που το λέτε στο thread :p) εμένα με προβλημάτισε γιατί το j βρίσκεται στο παρονομαστή...

Edit: Τελικά το γιατί είναι εδώ http://yako.physics.upatras.gr/waves/Complex.pdf σελ 8-9 η απόδειξη. Οπότε είμαι οκ, με καλύψατε

Ευχαριστώ 

[Stokos]

Αυτό βγαίνει προσπαθώντας να πάμε στο πεδίο της συχνότητας από την χαρακτηριστική σχέση που συνδέει την τάση του πυκνωτή με το ρεύμα του, δηλαδή αν σε έναν πυκνωτή χωρητικότητας C ασκούμε διαφορά δυναμικού V και διέρχεται ρεύμα i, τότε i = C * dV/dt(Αυτή πρέπει να είναι γνωστή σχέση).

Αν θέσουμε ως τάση στα άκρα του V = A *e^(jwt) @1, τότε i = C * dV/dt = C*j*w*e^(jwt).

Αν τώρα σκεφτούμε ότι η αντίσταση ορίζεται ως ο ακόλουθος λόγος V/I = R, κατ' αναλογία και για τάσεις της μορφής A *e^(jwt) θα έχουμε v/i = A *e^(jwt) / [C*j*w*A*e^(jwt)] = 1/(C*j*w).

Ομοίως, γίνεται και για το πηνίο.
@1 Διαλέγουμε τέτοιου είδους τάσεις γιατί έχουν πολλά αλγεβρικά πλεονεκτήματα π.χ. η παραγώγιση καθώς και βγαίνουν μέσα στον μετασχηματισμό fourier...και γενικά εμφανίζεται παντού

Αν το παραπάνω δεν το καταλαβαίνεις, πάρε ως δεδομένο ότι Ζc = 1/(j*w*C) και ZL = j*w*L και κάνε πράξεις σαν αντιστάσεις, αλλα με προσοχή πλέον γιατί είναι μιγαδικοί...
 
Ναι.
Ήρθε ο καιρός...

Ωραία τώρα είμαι "κομπλέ", αν και όπως είπες μου φτάνει το

Ζc = 1/(j*w*C) και ZL = j*w*L και κάνε πράξεις σαν αντιστάσεις