Ναι αλλά οι αφίσες με τα παχειά συνθήματα του στυλ: "Μαζί θα πάμε μπροστά" (τυχαίο παράδειγμα, ούτε ξέρω αν υπάρχει τέτοια αφίσα) εκπροσωπώντας την εκάστοτε παράταταξη κολλήθηκαν αμέσως. Μια ρημάδα αφίσα να λέει για την έλλειψη πινάκων δεν βγήκε... Μόνο ότι "θα πάμε μπροστά" ξέρουμε, τώρα με τι θα πάμε είναι άγνωστο. Θα'ναι με γαϊδουράκι; Θα'ναι με ποδήλατο; Θα'ναι με ferrari; Θα'ναι με διαστημικό λεωφορείο; Κανείς δεν ξέρει. Πάμε κι ό,τι γίνει ε; Ωραίες φιλοσοφίες... Βαθυστόχαστες. Μου θυμίζουν και το άλλο το σύνθημα το ξακουστό: "Εμπρός στο δρόμο του πουθενά που χάραξε ο Κανένας". Μεγάαααλες κουβέντες. Λένε μια φράση και γράφεις βιβλίο άνετα προσπαθώντας να τις ερμηνεύσεις στα σημερινά ρημαδοπροβλήματα όπως οι πίνακες που δεν έχουμε. Αυτές είναι οι παρατάξεις... Αφισοκόλληση (για τους rookies), μπουκάλια (ως πληρωμή για τη δουλειά των rookies αλλά και ως δικαίωμα της αμέσως επόμενης κατηγορίας στην ιεραρχία) και μια ευκαιρία για έκφραση ιδεών νεοελληνικής γλώσσας στο βήμα στις συνελεύσεις των φοιτητών (για τα ανώτερα στελέχη).
Άντε να βάλουν και οι υπόλοιποι αφίσσες τουλάχιστον να φτιάξουμε το ουράνιο τόξο. Άμα το δεις και καλλιτεχνικά έχει άλλη άποψη ρε παιδί μου. Μπαίνεις μέσα και γεμίζει το μάτι σου από χρώματα. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, δεν πρέπει να έχουμε κιτρινάκι. Αφού καμία παράταξη δε θα ασχοληθεί με τους πίνακες, μπορούν να ασχοληθούν τουλάχιστον να προσθέσουν και το κιτρινάκι στις αφίσες τους; Αλλιώς θα χαλάσει ο στόχος του Ουρανιου Τόξου που θέτουμε για αυτή τη χρονιά. Και αυτό είναι δέσμευση. Απαιτεί υπευθυνότητα και αδιαλλαξία. Απαιτεί το κύρος που του αρμόζει. Απαιτεί δυναμικές αλλαγές. Απαιτεί αγάπη για την πατρίδα. Απαιτεί αγάπη για τους Έλληνες!!! (Και τώρα ο κόσμος φωνάζει: Ζήτωωωωω, κι ακολουθούν βεγγαλικά σημαίες κι ένα τραγουδάκι του Βαγγέλη Παπαθανασίου για να μας σηκωθεί και η τρίχα κάγκελον)
Over και τέλος