kormoranos έγραψε:jimmichael κατ' αρχήν, δεν είπα εγω πως οι φοιτητές διαχωρίζονται στις παρατάξεις ανάλογα με το Ε9 τους.
Φυσικά και δεν είπες κάτι τέτοιο. Ήταν δική μου "υπερβολή" για να θίξω περισσότερο την κατάσταση χρησιμοποιώντας τέτοια παραδείγματα κι όχι ότι αποτελεί δικιά σου γνώμη.
Έχεις δίκιο να προσπαθείς να βρεις τη ρίζα του προβλήματος. Όλοι την ξέρουμε βέβαια ποια είναι. Όμως, κατά τη γνώμη μου, όπως ειπώθηκε και πιο πάνω, ας δοκιμάσουμε πρώτα να δούμε τι μπορεί να κάνει ένα πανεπιστήμιο με τα ήδη υπάρχοντα μέσα. Τι εννοώ; Πόσοι υπεύθυνοι εργαστηρίων μας έχουν πει κατά καιρούς: "Αυτό το μηχάνημα πολύ ακριβό... μη συζητάτε. Και τι κάνει; Ακουμπίστρα για τα άλλα μηχανήματα, γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνο του." Πάρα πολλά πεταμένα λεφτά, μόνο από τη μία εκ του συνόλου των προβληματικών μερίδων του πανεπιστημίου μας. Αυτά αν αξιοποιούνταν διαφορετικά ή μάλλον καταλληλότερα, τώρα θα ήμασταν κατά πολύ καλύτερα εξοπλισμένοι, ξοδεύοντας τα ίδια κονδύλια. Η λογική μου δλδ αυτή αποσκοπεί στο να δοκιμάσουμε τις πραγματικές δυνάμεις του πανεπιστημίου, που είναι, σχετικά πάντα μιλώντας, ευκολότερο από το να πείσεις μια κυβέρνηση να αλλάξει μυαλά.
Μη συγχέουμε το πανεπιστήμιο και τις σπουδές μας με την ενασχόληση με τα κοινά. Συμφωνώ είναι κεκτημένο δικαίωμά μας να οργανώνουμε φοιτητικές συνελεύσεις και να αποφασίζουμε για τα προβλήματα που μας ταλανίζουν. Όμως, διακρίνω ότι έχει παρεξηγηθεί κατά πολύ η έννοια του, αποφασίζουμε για τα προβλήματά μας. Μόνο αν μπεις δλδ, στο πανεπιστήμιο και μετά kormoranos, μόνο τότε σου ανοίγονται οι πόρτες για να ασχοληθείς με την πολιτική; Δε νομίζω ότι είναι έτσι τα πράγματα. Κατά τη δικιά μου γνώμη αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά, ελεύθερα να το κάνει, χωρίς όμως να προσπαθεί με κάθε τρόπο να βρει οπαδούς που θα του αποφέρουν ψήφους, για να μπορεί να πηγαίνει και να κάνει συμφωνίες με τα μαγαζιά που θα μαζεύονται οι φοιτητές... Ή μήπως αν οι παρατάξεις πάψουν να είναι χρωματισμένες, δε θα υπάρχει η δυνατότητα ενασχόλησης με την πολιτική; Γιατί, τι εμποδίζει εμένα, εσένα, όλους μας να πάμε και να γραφτούμε μέλη στο κόμμα επιλογής μας; Κι ένα σωρό τέτοια παραδείγματα. Είναι ωραίο να διαδηλώνουμε όλοι παρέα για τα όρια σύνταξης και για το ασφαλιστικό και για όλα αυτά τα θέματα. Όμως εμένα με απασχολεί περισσότερο που το πανεπιστήμιό μου δεν έχει αξία τέτοια όση του ΕΜΠ. Θα μου πεις, γι'αυτό υπάρχουν τα κόμματα, για να διαδηλώσουν και πάλι για την ανάδειξη του κύρους των πανεπιστημίων. Κάποια πράγματα όμως δε φτιάχνουν μόνο με διαδηλώσεις των παρατάξεων. Για να μπορέσει να ανέβει στα μάτια του κόσμου το ΔΠΘ πρέπει να πέσει σκληρή δουλειά. Νομίζει κανείς πως, αναβαθμίζοντάς το, δε θα γίνει ένα πιο απαιτητικό πανεπιστήμιο; Ή μήπως η τωρινή κατάσταση δε βολεύει αρκετούς, που δε χρειάζεται να ιδρώσει και πάρα πολύ το αυτί τους για να πάρουν το πτυχίο; Πολλά πράγματα λοιπόν που διεκδικούν τα κόμματα τα συγκεκριμένα, δεν αφορούν μονόπλευρες ενέργειες, αλλά αμφίπλευρες. Γιατί δεν είναι μόνο η απόφαση του πρύτανή μας να βάλει περισσότερους σκουπιδοτενεκέδες στους διαδρόμους, αλλά και δική μας παιδεία να κρατάμε το σκουπιδάκι να το πετάξουμε στον επόμενο σκουπιδοτενεκέ που θα δούμε.
Φυσικά στο θέμα αυτό μπορεί να γράφει ο οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως κομματικών πεποιθήσεων. Ποιος είπε ποτέ κάτι τέτοιο kormoranos? Συζήτηση κάνουμε.
Όσον αφορά τον προσηλυτισμό των κομμάτων, αυτό έχει ήδη ξεκινήσει από τα σπίτια μας. Δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο που συμβαίνει και στο πανεπιστήμιο. Αλλά και πάλι, είναι θέμα παιδείας να μην επιβάλεις τη γνώμη σου ούτε βίαια, ούτε με πλάγιους τρόπους. Και είναι θέμα παιδείας, γιατί από τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε πως υπάρχουν άτομα, όχι μόνο στον πανεπιστημιακό χώρο, αλλά και γενικότερα που δεν έχουν ανεπτυγμένη κριτική ικανότητα για να μπορέσουν να διακρίνουν τον καλό από τον κακό στην πολιτική μπορούν εύκολα να παρασυρθούν με ένα "κέρασμα" στο Chili. Το ότι εγώ κι ο κάθε εγώ όμως δεν παίρνω το μέρος κανενός, δε σημαίνει ότι καταντώ Χριστόδουλος επειδή προτιμώ αυτήν την περίοδο να διαβάσω. Για να δικαιολογήσω την άποψή μου γιατί διαβάζω, αν δεν το κάνω, δε θα εργαστώ όπως θα ήθελα, ως ηλεκτρολόγος μηχανικός δλδ. Δεν παίρνω μέρος όμως γιατί έχω ήδη τη δικιά μου πολιτική άποψη για τα τεκτενώμενα η οποία δε συμφωνεί με κανένα από τα ήδη υπάρχοντα φοιτητικά, αλλά και πολιτικά κόμματα. Δε θα την αναλύσω γιατί είναι εκτός θέματος. Όμως, δε με εκπροσωπεύουν, πώς να το κάνω δλδ. Τώρα το αν είναι το θέμα πολιτικό ή όχι, δε με απασχολεί και ξέρεις γιατί; Γιατί είναι δεν είναι, στα τόσα χρόνια ύπαρξης των φοιτητικών χρωματισμένων παρατάξεων, δεν άλλαξαν τα πράγματα ποτέ. Η ιστορία διδάσκει. Θα αλλάξουν λοιπόν στο μέλλον; Μπορεί αν αλλάξουν μυαλά όλοι. Αλλά γίνεται αυτό; Όχι. Δε θα ασχοληθώ λοιπόν με την πολιτική πλευρά του θέματος, πρωτού λύσω την εσωτερική. Όταν αυτή θα είναι ικανοποιητική στα μάτια μου, τότε θα υπάρχει η δυνατότητα να καταφύγει κανείς και πολιτικά.
Σε καμία περίπτωση δε λέω ότι το 3% για την παιδεία είναι αρκετό. Όμως, μια καλύτερη διαχείρισή του θα καταφέρει πολλαπλάσια αποτελέσματα από αυτά που ήδη βλέπουμε. Αν δώσει μια κύβέρνηση το 5% για την παιδεία, θα είμαστε ευχαριστημένοι; Εκεί δλδ δε θα υπάρχουν τα σημερινά προβλήματα;
Είναι πολύ εύκολο να ζητάς. Αλλά το να είσαι εντάξει με αυτά που σου δίνουν είναι το πιο δύσκολο. Αν το καταφέρεις, όμως, τότε θα'χεις το δικαίωμα να ζητήσεις πολύ περισσότερα, γιατί θα δείξεις ότι θα τα χειριστείς με σύνεση, άρα είσαι έμπιστος, άρα αν δεν πάρεις αυτά που δικαιούσαι τότε μπορείς να διαδηλώσεις κι όλοι θα σου συμπαρασταθούν. Έτσι μπορεί και να αλλάξει μυαλά μια κυβέρνηση. Διαφορετικά δεν πιστεύω. Όπως λέει κι ο φίλτατος lovabill: Απ'τα σκ@τ@ να φτιάξεις κέικ.... δε γίνεται.
Φίλοι και χρήμα, νερό και λάδι.